hiç bir şey sonsuz değil. sonu var, bilinmezi de olduğu gibi her şeye hazırlıklı olmamız gerekliliği var.
içinden çıkmaya çalışmamız gereken hallerimiz de var ama, şapşikliğin alemi yok. şimdi nasılsan, sonra da öyle olursun sanrısıyla yaşanmayacağını bile bile kendine kıza kıza belki biraz, aklı selim düşünmeye ihtiyacımız var.
yokluğunda çok arayacağımıza şimdiden inandığımız insanları, bir daha göremeyecekmişiz gibi değil de, nasıl desem; varlığının size olan güzel etkisini hissetmeye ihtiyaçları var.
bir şey ile ilgili sıkıntı yaşadığımızda elli kanaldan şikayet etmeye çalışan 'tek bakarlı’ müşteriler gibi değil yalnız. memnun olduğumuzda da üşenmeden bunları beyan edebilme gayretini göstermemiz gibi ihtiyaçları var birilerinin bize iyi geldiklerini bilmeye. yokluklarının bizde oluşturacağı buhranı, varlıklarında, hayatımıza iyi gelirken henüz hissettirebiliyorsak eğer, bunu göstermemize hakları ve ihtiyaçları var. iyi insanlar, hayatımızda nefes almamızı sağlayan en güzel varlıklar.
bunları başarabilirsek eğer boşuna yaşamış olmayacağız.
geride bıraktıkların bir dikili ağacın ise eğer, o ağaca verebileceğin can suyun da sözcüklerin. incitmeden, ardından kötü konuşmadan. böyle hissediyorsan da susmayı tercih ederek güzel bir insan olabilmeyi başarmaya çalışarak.
insanları değiştiremeyiz belki ama onlara yüklediğimiz anlamları değiştirebiliriz. aklımızdan güzel yaşadığımız günleri geçirerek ne kaybederiz?
bugün var, değil yarın bugünün gecesi bile yok çoğu zaman?
aşabilirsek pek çok tabuyu, kalıpları, katılığı, işte o zaman boşuna yaşamış olmayacağız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder