Olsun istersin...
Hatta yapılması gerekenden daha fazlasını, olsun diye bir
şeyler, daha da fazla üstelersin...
Aşktır; ödün verir, değer verir, hepsinden öte sonsuz bir saygı
gösterir, olmayacak her ne varsa bir araya getirmeye çalışır, bir günü daha mutlu
bitirmeye gayret edersin. Gelecek tüm huzurlu günlerin cefasını bir çırpıda
çekmeye kendini hazır hisseder bunu göğüsleyebileceğini bilirsin.
Dosttur; tüm dertlerini sırtlayıp, geçmişten gelen her ne
sıkıntısı varsa, dinlemeye, bitirmeye çalışır, rahat bir günü yüzüne yansıtmak
için canını dişine takarsın... Çünkü O’nun keyifsizliği, senin mutsuzluğundur...
Bilirsin.
Hayattır; çekilen ne tasa varsa, elbet bu zamanların çok daha
ferahı, güzeli, tazesi yine beraber yaşanacak bilirsin ve “tüm yaşadıklarına,
yaşayamadıklarına, üzüntüne, derdine rağmen, doğru kişinin hep “O” olduğuna
inanırsın"... Bu hiç değişmez.
Candır; yaşanan
tüm saçmalıklara, garipliklere rağmen, bunların da geçeceğini, yanlış ve hissiz zamanların bizi ne çok yoracağını ama bitiremeyeceğini bilirsin.. inanmak istersin.
Mutluluktur; hayatındaki tüm güzel adımları, başlangıçları,
keyifleri, sohbetleri bir başkasıyla değil sadece O’nunla paylaşmak istersin.
Bunun verdiği sonsuz hazzı bilirsin...Yine de tüm bu zorluklar "ne içindeki hisleri değiştirir, ne de başka hayaller kurdurur." Sadakatli olmayı seversin sevdiğine...
