bazen sen, bazen biz

ben bir gece, sen son lafını söyledikten sonraki o dumur sessizliğinden kaçmak için zorladım kendimi... şimdiye dek duymadığım -muhtemelen de kimseden duymayacağım- sözcüklerini bir bir akıl tahtamda bir yerlere sığdırmaya çalıştım..

ve beceremedim sanırım..

sana ihtiyacım olabilir bir gün... sevgine, sarılmana, beni güldürmene... sevmiyor olman aşikârken sırf iyi olayım diye eski sevgini gösterebilirsin belki bana... zor günlerinde yanında olmamın bir hatırı var mı bilmiyorum... şimdi ben onlardan birini kendime hak görüyorum...

ben bazen bencilim, bazen de öyle olmamanı diliyorum...

hiç parasız, birine bir eşyanızı gönderir miydiniz?

ne zaman evdeki artık tarayıcılı bir tanesini kullandığımdan pek işime yaramayan yazıcımı, crt (tüplü) monitörümü, eskiden pek sevdiğim ama şimdi pek o tarzdan hoşlanmadığımı düşündüğüm bir albümü, eski salonuma tam olan ama artık yeni evimde o kadar da içime sinmeyen halımı ya da artık yaş itibariyle pek okumayacağım kitaplarımı görsem, kime versem, ne etsem diye düşünmüşümdür hep...

facebook'ta, twitter'da yazsam, ücretsiz veriyorum diyeceğim bir şeyin altına garip bir psikolojiye bürüneceğinden kimse ben isterim diyemeyecektir... bir koltuğa 100 lira yaz herkes üşüşür ama ücretsiz veriyorum de bir garip bakar... 

ankara sevilmez, ankaradakiler sevilir

bir gün bir yazı yazdım, hayatım değişti;

"11 kasım 2005 antalya - ankara otobüs bileti "

şimdi sene 2011...  zamanı geldi...

hadi gidelim o zaman... pılı pırtıyı toparlayıp, tek bir cümle bırakıp ardımıza gidelim...

"hoşçakal" bir veda cümlesiyse, veda etmeyelim de etiketleyelim tek tek ankara'yı bize anımsatan kim varsa mark zuckerbergin havuzunda, öyle gidelim...

konur savaşları ve eli sopalı zabıtalar

avea'nın içine kaçan işportacıya atılan sandalye, kalas ve koca bir masa var

biber gazı nasıl kullanılır(?!)

ankara'da, vaktiyle maltepe pazarı kapatıldığı için yerlerinden olan, akabinde İ. Melih Gökçek'in de "o zaman akşamları konur sokakta, karanfil sokak'ta tezgah açsınlar" diyerek yüreklendirdiği işportacıların tezgahlarını kaldırmak için konur sokağa gelen Çankaya Belediyesi Zabıtaları, tam teşekküllü (!) müdahaleye hazır olmakla birlikte, "Halkçıyız Biz, Halkçı" diye bas bas bağıran Çankaya'nın adamları olarak da gayet bir ironi içinde çalışmaya başladılar...

seni anlıyorum

aynı yılın aynı saati, aynı dakikası henüz birbirimizi tanımadan benzer acıları farklı hallerde çekmiş(!) olmamız, birbirimize daha bir anlayışla yaklaşmamızı, yakınlaşmamızı sağlardı ama birbirimizi anlayabilmek için henüz çok erken... bu da bir gerçek...

dünya dönüyor oldukça, birileri hep yanlış zamanlarda, ne hikmetse o yanlış insanların içinde olup, bilmeden belki de yanından geçen bir adamın yıllarca karşılıksız sunabileceği bir sevgiden mahrum kalacaktı ya da pek sevgili kadın, elini artık tutamadığı adamın yüzünü binbir yüzde arayacaktı...

google plus davetiyeleri ve merak edilenler

google'ın yakın zamandaki buzz ve wave  projeleriyle başarısız olması ardından, artık kesin sonuç alınacağı beklentisiyle facebook'a rakip (!) gösterilen, 31 temmuz 2011'da resmi olarak devreye girecek "Google Sosyal Paylaşım Platformu" "Google Plus (google +)" yeni özellikleriyle ilgi çekmeye çalışırken bir yandan da nasıl davetiye alırım derdine düşmemize yol açtı...

gmail hesabınıza entergre olacak bir sistem olduğu için "Google Mail" inizle birlikte kullanabileceğimiz bir hesap olduğunu belirteyim...

ayrıca android sistemli cihazlarımızda kendine has bir uygulaması var iken diğer platformlarda henüz mobil sayfadan ulaşılabiliyor.. bu da bir google'ın kendi ürünlerini sevmesi olarak adlandırılabilir. ancak iphone developer'lar tabi ki durmayacaktır..

nedir Bu Google + ?
uzun uzun anlatımlardan evvel kısa özeti şöyle gibi;