anlatacağın en güzel hikayeleri, şimdi içinde kalmış ukdelerde görüyorum,
belki sonra yaparız dediğin tüm tatlı sohbetlerin sonrasının olamayışını da...
...
şu hayatta büyük yıkıntılarımız var kabul, bir de silip atabileceğimiz huzursuzluklarımız.
hepsi sırtımıza yük, hepsi içimizden kopan büyük parça...
Sıradaki şarkı, yitip giden ama hep içimizde kalbi atacaklara gelsin...
''hepimiz bu çiçekleriz. solup gitmek şöyle dursun, anımız kalırsa geriye ne âlâ...''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder