neden orada olduğunu bilmediğim zamanlardan biri bu... tam anlayamadığım halinin, pişmanlık mı, pişkinlik mi olduğuna karar veremediğim o ince çizgisinde, kaçamak dövüşlerinin tam da en hararetli akşamüstüsü. sesin aslında o kadar da sıkkın değilken, nasıl oluyor da ben, bu denli hak vermeye çalışır buldum bir anda kendimi bilemedim...
......ve sen dedin oldu galiba...
sen, bu iki kişilik düşünceleri, hep bir cümlelik, hem de tek kişilik tedirginliklerin içinden çıkartmaya çabalarken, üşengeçliğine değinemediğimiz vakitsizlikler yaşadık... hak vermek adettense, adet yerini buldu şimdi...
