yeni bir yıl, yeni bir hayâl

Merhaba,
yarın muhtemelen bu uzun satırları yazamayacak kadar yorgun ve bitap düşeceğimden, şu anda nispeten(!) ayık bir kafayla yazıp, paylaşmak istediğim şeyler var...

yeni yıl beklentilerimiz, kendimizde gördüğümüz buna ayak uydurabilmelerimiz vs...

belkilerimiz, keşkelerimiz...

yeni bir başlangıç, eski defterlerin kapanması, bir yenilik, bir dirilik ve bambaşka güzel adımlarla başlanacağına dair derin duygular beslediğimiz bu yeni yıldan ne bekliyoruz?

• para, aşk, sabır, kariyer?
  belki...

• aklımız karışık, cebimiz sıkışık, ruhumuz daralmış ve üstümüzde yoğun baskılar hissediyoruz?
  belki...
• aldatıldık, aldattık, hatalara düştük, neresinden döneceğimizi bilemedik, eski incitenler yüzünden, hak edilmez incitmeler yaşattık iyi kalplilere?
  belki...

• biz hep haklıydık, kendimizi doğru ifade edemedik, yanlış anlaşıldık, haklıyken haksızı oynadık?
  belki?

• suçsuz olduğumuzu bile bile, kaybetmemek, ânı yumuşatabilmek için özür dileyen taraf olduk?
  belki...

• elimizden gelenin en iyisini yapıp, daha iyisi için uğraştık, elimizden gelen yetemedi henüz?
  belki...

• eski defterleri kapatmanın en güzel yolu, onu bir kere ve sonuna kadar açıp iyice okumak. bunu yap(a)mayıp, küçük küçük ayraçlar koyduk satırbaşları arasına?
  belki...

• hepimizin bir altın bileziği var.. yeteneklerimizi göz ardı edip, erteleme hastalığına düştük. erteledikçe üşendik, üşendikçe geçiştirdik, sonunu getiremedik üşendiğimiz güzelliklerin?
  belki...

• her iyi niyetin arkasında bir çıkar aradık. her yaptığımız iyi niyet gösterisinde "yanlış anlama" demek zorunda kaldık ister istemez?
  belki...

• bir yaş daha aldık... buna "lanet olsun" dedik... yapacaklarımız yapamayacaklarımız listesine bir adım daha yaklaştı...
  belki...

şimdi bu dakikalar, yeni bir başlangıçla;

/42 adımda Bi'şey Yapmalı Listesi/

• yaptığın herşeyin en iyisini, en güzelini yapmaya çalışmakla ne kaybedeceğini düşün. ertelediğin her fikir, geliştireceğin ama bir yerlerde yarı taslak halinde bıraktığın projelerin daha ne kadar saklı kalacağını, bunun kimin, ne işine yarayacağını düşün... düşünmek güzel ama yapmadıklarına nasıl hayat veririm önce onu düşün...  AKLINI KULLAN!!!
  

kanılar, tanılar ve sanrılar tadı

tuzladığın yanağını öptüm... sanmıyordum bu saatlerde böyle dolu olabileceğini.. kalmış mıydı artık yükü geçmiş tatsızlığı geride gecelerin, yanılmışım sanırım..

yanıldığım pek çok şeyin olduğunu ve bundan sonra da olacağını rahatlıkla kestirebiliyordum .. olmasın, sıkmasın, sarsmasın diye, şaçmalıkların içinden çıkış yolunu çizip öyle iyileştirmeye çabalıyordum..  uğraştıkça seni de beni de iyi etmeyeceğini biliyordum bu yanlış merhemin. farkındaydım.. artık öyleydi.. kafama sokmuştun öyle olmayacağını.. peki, tamam...

bir placebo bekleyemezdik adını sanını bilmediğimiz hallerin bu iyileşme sürecinden, ancak elimize yüzümüze bulaştırdığımız ne varsa toparlayabilmeyi becerebilirdik sanki...
...
bunu bekliyoruz... koridorlarını geçerken, yankılarımızı duyabiliyoruz bu boş binanın duvarlarında.. terkettik şimdi de... artık fazlasıyla da köhne.. ağır kapısını arkamızdan bırakıyoruz ve kendiliğinden zaten kapanıp gidiyor yarı paslı yüksek mavi demir..
...
olur olmadık seslenen garip ruhani karaltıların varlığını, bol uykusuzluğuma veriyorum bol iyi niyetimle... aklıma düşmesin diye başka bir şey, "öyledir ", "böyledir" diyorum kendi kendime... zaten 3+1 'e  ufak geldiğimden, fazlasıyla köşelere atma şansım var bu halüsinasyon zamanları... yine bir polyanna çalışması, yine bir hasır altı etme çabaları..

beklentisizce yaparsak, az zede verir belli ki;
umutla eşzamanlı, sonuçsuzlukla eşanlamlı ruh yıpratıcısıdır beklemek...

bekliyoruz o haldeyse...