hayat aynı posta kodu insanlarına hayat

bazen bir bencillik yapıyorum ve bunu ikimiz için de iyi olduğunu düşünüp vicdanımı rahatlatıyorum(!) kızabilirsin bana evet.. uzakta durup -ama cidden çok uzakta- sesini getirmeyebilirsin de buralara artık... ona da kabul... belki kızarsan bunlara, daha çabuk uzaklaşırsın benden... ben öyle yapardım... nefret edersem düşünmezdim... ama nefret edemedim hiç o ayrı...

kalbiyle düşünen insan yıpranır diyorsun ya.. mantığınla düşünen insanın da içi acır işte, kalbindekilerden uzak kaldığı için... yoluna koyulması gereken bir hayat ve önündeki sûkunetle geçirilmesi gereken yılların bilinciyle kendini tokatlar bu gidişe bir dur deme ihtiyacı hissettiğinden... kendimizi frenlemeyi bir ömür alıştırdığımızdan olsa gerek, -gözü kapalı adımları çok evvelden atardık- diye sağa sola anlatırız bi' tek... artık çok uzağındayız o gözü karalığın, bir tek o eskiler haketmiş gibi sanki bu adamayı, elimizden hiç bir şey getirmeyiz..


artık bu gözukaralık için ya çok yorgunuz ya da icinde bulunduğumuz bunaltı buna izin vermez halde... korku günleri bizim içimize, belki de sadece benim içime işledi... ner'de nasıl bilmiyorum, eğer marduk denilen şu zırva olmazsa, bir gün bir yerde muhakkak dünya kaldığı yerden dönmeye devam eder...


hayat aynı posta kodu insanlarına hayat a.q, biz de bur'da oturup kendimize kızıyoruz...