ufak bir gülüşün vardı... hatırlıyorsun... bana yerleşti o... birden bire yüksek sesli kahkahaların yüzüme oturdu sonra.. durgun bir halin vardı ya koltuğumda zaman zaman... kapı eşiğine not ettim onu... girer çıkarken bakıyor, çok keyifliysem aynı o eski moduma geri döndürüyorum kendimi...zorluyorum bunun için...
anneler yavruları açken yemek yiyemezler ya;
ben de, sen gri elbiseni giydiğinde gülemiyorum hiç bir şeye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder